Κουβαλώ το αιώνιο πένθος
Για την βροχή που κράτησαν φυλακισμένη τα σύννεφα
Και ποτέ της δεν λύτρωσε τις αιχμηρές γωνίες των κυνικών γνωστικών
Είναι η γνώση πως δεν ακολούθησες την φυσική τάξη των
πραγμάτων
Και τώρα απέμεινες μοναχός να αναπολείς τη μελωδία που ποτέ δεν τραγούδησες.
Κάποια αξία θα έχει και αυτό
Μέχρι τότε, ας μεθύσουμε με λογική και γνώση
Όντας στεγνοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου