"...Κινιόταν απεγνωσμένα ανάμεσα στο χώρο των δύο και των τριών και πάνω
διαστάσεων, δηλαδή σε κλασματική διάσταση, μαχόταν με ό,τι δυνάμεις τού
είχαν απομείνει, και που λιγόστευαν συνέχεια, να γυρίσει πίσω, η
μαρμαρυγή τον έσπρωχνε μπροστά, περιπλανιόταν στους άπειρους και
μπερδεμένους δρόμους της αναποφασιστικότητας, μέχρι που τελικά τον
τράβηξε ο παράξενος ελκυστής του, δηλαδή μέχρι που απέδρασε σε ανώτερη
διάσταση. Τι να έγινε σε αυτό το ανάμεσα; Τι να ένιωσε; Τι να σκέφτηκε;
Τι να είδε; Ουδείς γνωρίζει. Το μαθαίνει κανείς όταν δεν μπορεί να το
αξιοποιήσει, μα ούτε και να το περιγράψει" Και έκλεισε συνοψίζοντας:
"Στροβιλισμός, Θάνατος, Τέλος"
