Ψυχικές καταδύσεις

"Όλοι είχαν κάτι να πουν για εμένα.
Και όταν τους άκουγα, μπερδευόμουν. Ακόμα και εγώ.
Με έντυναν με λέξεις, μου αφαιρούσαν, όσα δε μπορούσαν να διακρίνουν.
Πολλές φορές αλλοίωναν ακόμα και τη μορφή μου.
Τόσο, που χρειαζόταν να κοιτάξω στον καθρέφτη για να μη ξεχάσω τις γραμμές μου, το σχήμα των ματιών μου, τις ταξιδιάρικες ρυτίδες μου.
Απορούσα για το τι έκανα στραβά.
Γιατί δε μπορούσαν να δουν εκείνα που με τόσο κόπο είχαν χαρακτεί στο σώμα μου;
Γιατί επέλεγαν να δουν κομμάτια από το όλον μου, γιατί μου φορούσαν ταμπέλες οι οποίες δεν είχαν να κάνουν με μένα αλλά με τις αντιδράσεις μου;
Και τότε... σκάλωσα στις λέξεις της...μου φώναζε για το πόσο αδιάφορη και απόμακρη είμαι.
Μια μικρή φωνή μέσα μου της απάντησε : "για εσένα".
Και τότε κατάλαβα.
Οι άνθρωποι βλέπουν αυτό που μπορούν να δουν.
Παρατηρούν επάνω σου το κομμάτι που σχετίζεται με τις δικές τους ανάγκες, τις δικές τους ιστορίες.
Ταυτίζονται άθελα τους, καταλαβαίνουν αυτό που μπορούν να καταλάβουν.
Δεν είσαι ολόκληρος για εκείνους.
Είσαι κομμάτι από το σπασμένο καθρέφτη τους. Το κομμάτι εκείνο που τους επιστρέφει την εικόνα τους.
Όσους ανθρώπους και αν γνωρίσεις...άλλες τόσες εκδοχές του εαυτού σου θα ανακαλύψεις.
Ευχαρίστησε τους αλλά ταυτόχρονα μην ορίζεσαι από τη δική τους οπτική.
Είσαι πολλά περισσότερα πράγματα από όλα εκείνα που έχεις ακούσει για εσένα.
Είσα πολλά περισσότερα από όσα επιλέγεις να τους δείξεις."